بر اساس این مطلب که توسط محمد مهرتاش، متخصص تغذیه ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته به ۱۱ نکته برای کاهش و تثبیت وزن اشاره شده که در ادامه آمده است:

۱- زمان بندی برای بازگشت به وزن مورد نظر تعیین شود.

۲- کاهش وزن سریع، مشکلات بعدی برای بدن به دنبال دارد.

۳- فقط و فقط باید هفته‌ای ۶۰۰ تا ۸۰۰ گرم وزن کم شود.

۴- پیش از هر اقدامی باید محدودیت کالری تعریف کرد.

۵- محاسبه کالری با توجه به قد، وزن و ویژگی‌های فرد (ورزشکار)، انجام شود.

۶- مصرف هر سه گروه غذایی به مقدار کربوهیدرات (۶۰ درصد)، پروتئین(۳۰ درصد) و چربی(۱۰ درصد) و از حذف وعده‌های غذایی و گروه‌های غذایی ذکر شده خودداری شود.

۷- ورزشکاران، همزمان تمرینات مقاومتی را انجام دهند تا توده عضلانی حفظ شود یا افزایش پیدا کند.

۸- در دورانی نظیر آسیب‌دیدگی یا بیماری، سطح فعالیت‌های روزانه از بین می‌رود و باید برای حفظ وزن برنامه داشت.

۹- کالری دریافتی بدن را حتما کنترل کنید.

۱۰- دریافت و مصرف کالری باید برابر باشد.

۱۱- باید پرهیز غذایی مدنظر وجود داشته باشد؛ پرهیز غذایی به معنی حذف وعده غذایی نیست بلکه باید به میزان نیاز بدن کالری دریافت کنید.

 در حالی که این مطالعه عمدتاً بر بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک (ASCVD) - که شامل سکته مغزی، حملات قلبی و لخته‌های خون است - متمرکز بود، نتایج آن به طور کلی در مورد (Cardiovasculardisease)CVD  اعمال می‌شود.

پژوهشگران در این مطالعه فواید بالارفتن از 50 پله در روز را بررسی و با افرادی که روزانه از هیچ پله ای بالا نمی رفتند مقایسه کردند.

افرادی که در طول یک روز از ۵۰ پله بالا می‌روند، در مقایسه با افرادی که روزانه از هیچ پله‌ای بالا نمی‌روند، ۲۰ درصد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهند.

بالا رفتن از پله‌ها نوع تقویت شده‌ای از ورزش هوازی است که در آن بدن برای حرکت به سمت بالا با جاذبه مبارزه می‌کند، بنابراین عضلات بیشتری درگیر و انرژی بیشتری صرف می‌شود.

این یافته ها در مجله آترواسکلروز منتشر شده است.

بالا رفتن از پله می‌تواند از قلب محافظت کند
نویسندگان این مطالعه داده‌های 458 هزار و 860 شرکت کننده بزرگسال در UKBiobank (یک پایگاه داده زیست پزشکی و منبع تحقیقاتی در مقیاس بزرگ برای انجام مطالعات علمی جدید در راستای بهبود سلامت عمومی) را تجزیه و تحلیل کردند. آنها اطلاعات مربوط به پله‌نوردی، سبک زندگی و عوامل جمعیت‌شناختی افراد را به‌عنوان داده‌های پایه و سپس پنج سال بعد جمع‌آوری کردند. آنها شرکت کنندگان را به مدت 12سال و نیم دنبال کردند.

همچنین ارتباط عادات پله‌نوردی شرکت‌کنندگان با بیماری عروق کرونر، سکته مغزی ایسکمیک (شایع‌ترین نوع سکته مغزی) یا عوارض حاد را به عنوان نشانگر بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک بررسی کردند.

محققان یک راه پله متوسط را با 10 پله در نظر گرفتند و میزان بروز بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک را برای افرادی که 1 تا 5 بار، 6 تا 10بار، 11 تا 15 بار، 16 تا 20 بار و برابر یا بیشتر از 21 بار در روز از پله‌ها بالا می‌رفتند، پیگیری کردند.

نتایج نشان داد افرادی که از نظر ژنتیک کمتر مستعد ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بودند، بیشترین بهره را از پله‌نوردی می‌بردند. با این حال حتی افراد در معرض خطر بیماری‌های قلبی نیز می‌توانند با اتخاذ پله‌نوردی روزانه به طور مؤثری این خطر بالقوه را کاهش دهند.

چگونه بالا رفتن از پله ها می تواند برای سلامت قلب مفید باشد

نویسنده مقاله، دکتر لو چی، مدیر مرکز تحقیقات چاقی دانشگاه تولان، در مورد مزایای مختلفی که بالا رفتن از پله‌ها برای سلامتی دارد، عنوان می‌کند: بالا رفتن از پله‌ها ممکن است به کاهش وزن بدن، بهبود وضعیت متابولیک و التهاب، و کاهش سایر بیماری هایی که ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد، مانند دیابت ، کمک کند.

دکتر چنگ هان چن، مدیر پزشکی برنامه قلب ساختاری در مرکز پزشکی Saddleback در لاگونا هیلز، می‌گوید: همانطور که می‌توانید تصور کنید، بالا رفتن از پله‌ها نوع سخت‌تری از ورزش نسبت به راه رفتن روی زمین هموار است، چراکه بدن برخلاف گرانش حرکت می‌کند.

وی اظهار می‌کند: از آنجا که بالا رفتن از پله ها سخت‌تر است و شما را مجبور می‌کند ورزش بیشتری انجام دهید، پس برای سلامتی شما بهتر است. بالا رفتن از پله‌ها در واقع سه برابر زمان پیاده روی روی زمین شما را وادار به ورزش کردن می‌کند.

بنابر گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با این حال، بالا رفتن از پله تنها شکل ورزشی نیست که می توان برای بهبود و حفظ سلامت خود انجام داد و نباید افراد را به ویژه آنهایی که با مشکلات مفصلی دست و پنجه نرم می‌کنند، از تاثیرات راه رفتن روی زمین هموار دلسرد کرد.

میلکه گفت: ما می‌خواستیم بررسی کنیم که آیا زنان می‌توانند فعالیت بدنی خود را مانند پس‌انداز بانکی برای افزایش سلامت قلبی عروقی ترقی دهند یا خیر و به‌نظر می‌رسد که می‌توانند.

زنان در ۴۰ سالگی که بیشترین فعالیت را در بزرگسالی داشتند، به‌طور متوسط حدود ۷۲ ضربه در دقیقه ضربان قلب داشتند. این مورد در مقایسه با ۷۸ ضربه در دقیقه برای زنانی است که از ۲۰ تا ۴۰ سالگی کمترین فعالیت را داشته‌اند.

میلکه بیان کرد: اگرچه این تفاوت ممکن است اندک به‌نظر برسد اما نتایج مطالعات قبلی نشان می‌دهد که افزایش ضربان قلب در حالت استراحت حتی با یک ضربه در دقیقه با افزایش مرگ‌ومیر مرتبط است.

وی توضیح داد: ضربان قلب کمتر در حالت استراحت اغلب به این معنی است که قلب شما کارآمدتر و آن‌طور که باید کار می‌کند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که فعالیت بدنی منظم، صرف‌نظر از زمان، به‌نظر می‌رسد که مزایای سلامتی قلب و عروق را برای زنان قبل از انتقال به مرحله یائسگی فراهم می‌کند. این یافته‌ها به ما نشان می‌دهد که ابتکارات بهداشت عمومی باید یک سبک زندگی فعال را برای زنان ۲۰ و ۳۰ ساله ترویج کند، با تأثیر مثبت بر سلامتی که هنوز در مراحل بعدی زندگی مشهود است.

محققان گفتند: دانستن بیشتر در مورد اثرات بالقوه ذخیره فعالیت بدنی مهم است. به‌ویژه برای زنان، زیرا بارداری و فرزندآوری به‌شدت بر سطح فعالیت بدنی تاثیر می‌گذارد. تعداد کمی از مطالعات دیگر از مدل‌های همه‌گیرشناسی دوره زندگی برای بررسی میزان اهمیت ذخیره فعالیت بدنی در طول زندگی برای پیشگیری از بیماری‌ها استفاده کرده‌اند.

این تحقیق از داده‌های یک تحقیق فرعی به‌نام نخستین قاعدگی تا قبل از یائسگی استفاده کرد که از مطالعه طولی استرالیا در مورد سلامت زنان است و سلامت ۵۷ هزار زن را برای مدت بیش از ۲۰ سال بررسی می‌کند.

یافته‌های این تحقیق در مجله Physical Activity and Health منتشر شد.