تأثیر سریالهای خارجی بر فرهنگ جوانان ایرانی: فرصتها یا تهدید؟
در سالهای اخیر، با گسترش پلتفرمهای استریمینگ و دسترسی آسان به محتوای خارجی، تماشای سریالهای تولید کشورهای دیگر به بخشی از زندگی روزمره بسیاری از جوانان ایرانی تبدیل شده است. از کرهایهای پرطرفدار مانند «بازی مرکب» (Squid Game) تا درامهای آمریکایی مثل «فرار از زندان» (Prison Break) و ترکیهایهایی نظیر «حریم سلطان»، این محتواها نهتنها سرگرمی ایجاد میکنند، بلکه بهطور ناخودآگاه بر ارزشها، رفتارها و حتی سبک زندگی جوانان تأثیر میگذارند. اما این تأثیرات چه ابعادی دارند؟ آیا این سریالها صرفاً یک سرگرمی بیضرر هستند یا میتوانند تهدیدی برای فرهنگ بومی محسوب شوند؟

۱. تغییر در ارزشها و نگرشها
سریالهای خارجی، بهویژه آنهایی که از فرهنگهای غربی یا شرقی دور از جامعه ایران میآیند، اغلب ارزشهایی مانند فردگرایی، آزادیهای شخصی گسترده، یا روابط اجتماعی متفاوت را نمایش میدهند. برای مثال، در بسیاری از سریالهای آمریکایی، زندگی مجردی، روابط آزاد و استقلال مالی جوانان از خانواده بهصورت عادی جلوه داده میشود. این تصاویر میتوانند در تضاد با ارزشهای جمعگرایانه و خانوادهمحور جامعه ایران قرار بگیرند و بهتدریج نگرش جوانان را تغییر دهند.
از سوی دیگر، برخی سریالهای کرهای یا ترکیهای، با وجود تفاوتهای فرهنگی، گاهی بر احترام به خانواده، سختکوشی و پیگیری اهداف شخصی تأکید میکنند که میتوانند جنبههای مثبتی داشته باشند. اما مسئله اینجاست که جوانان ممکن است بدون توجه به بستر فرهنگی این داستانها، تنها بخشهای جذاب و سطحی آنها را تقلید کنند.
۲. تأثیر بر سبک زندگی و مصرف
سریالها نهتنها بر افکار، بلکه بر رفتارهای روزمره جوانان نیز تأثیر میگذارند. مدل لباس پوشیدن، آرایش، تغذیه و حتی نحوه صحبت کردن شخصیتهای محبوب سریالها گاهی به الگویی برای جوانان تبدیل میشود. برای مثال، پس از پخش سریالهای کرهای، استقبال از غذاهای کرهای، محصولات آرایشی این کشور و حتی یادگیری زبان کرهای افزایش یافت.
این تأثیرات گاهی به شکل افراطی نیز ظاهر میشود؛ مانند تقلید از رفتارهای پرخطر یا غیرمتعارف که در برخی سریالها نمایش داده میشوند. در مواردی، جوانان بدون در نظر گرفتن عواقب، به دنبال اجرای سبک زندگی نمایشی هستند که با واقعیت جامعه آنها همخوانی ندارد.
۳. مقایسه اجتماعی و ایجاد نارضایتی
یکی از پیامدهای پنهان تماشای سریالهای خارجی، مقایسه ناخودآگاه زندگی خود با زندگی ایدهآل شده در این تولیدات است. وقتی جوانان ایرانی، زندگی مرفه، آزاد و بدون محدودیت شخصیتهای سریالهای غربی یا شرقی را میبینند، ممکن است نسبت به شرایط خود احساس نارضایتی کنند. این مسئله گاهی به سرخوردگی، انزوا یا حتی تلاش برای مهاجرت بدون برنامهریزی منجر میشود.
۴. فرصتهای پنهان: آشنایی با فرهنگهای دیگر و گسترش دیدگاه
با وجود تمام نگرانیها، تماشای سریالهای خارجی میتواند فرصتهایی نیز ایجاد کند. آشنایی با فرهنگ، تاریخ و آداب و رسوم کشورهای دیگر میتواند دیدگاه جوانان را گسترش دهد و به آنها کمک کند در دنیای جهانیشده امروز، ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنند. علاوه بر این، برخی سریالها به مسائل اجتماعی مهمی مانند محیطزیست، عدالت یا مبارزه با تبعیض میپردازند که میتوانند موجب افزایش آگاهی جوانان شوند.
۵. راهکارها: چگونه میتوان از تأثیرات منفی جلوگیری کرد؟
آموزش سواد رسانهای: جوانان باید یاد بگیرند که سریالها یک «بازنمایی اغراقشده» از واقعیت هستند و نباید همهچیز را بدون تحلیل بپذیرند.
تولید محتوای جذاب داخلی: اگر سریالهای ایرانی بتوانند با جذابیتهای بصری، داستانپردازی قوی و شخصیتهای relatable (قابل ارتباط) رقابت کنند، تمایل جوانان به محتوای خارجی کاهش مییابد.
گفتوگوی آزاد در خانوادهها: به جای منع کردن، بهتر است والدین و مربیان با جوانان درباره محتوایی که تماشا میکنند گفتوگو کنند و نکات مثبت و منفی آن را بررسی نمایند.
نتیجهگیری
سریالهای خارجی مانند یک شمشیر دو لبه عمل میکنند: هم میتوانند پنجرهای به دنیاهای جدید باشند و هم ممکن است باعث کمرنگ شدن ارزشهای بومی شوند. آنچه مهم است، نحوه مواجهه ما با این محتواهاست. اگر جامعه، خانوادهها و نظام آموزشی بتوانند سواد رسانهای را تقویت کنند، جوانان میتوانند بدون از دست دادن هویت فرهنگی خود، از این سریالها بهره ببرند.