جنگ ایران و اسرائیل را نباید صرفاً در امتداد واقعه ۷ اکتبر بلکه در بستر تاریخی ۷۵ سال گذشته ارزیابی کرد/ جریانهای مقاومت نیروی نیابتی ایران نیستند/ رژیم صهیونیستی؛ نیروی نیابتی غرب است
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: جنگ ۱۲ روزه اخیر ایران و اسرائیل را نباید صرفاً در امتداد واقعه هفتم اکتبر دید، بلکه باید آن را در بستر تاریخی ۷۵ سال گذشته و از بدو تاسیس رژیم صهیونیستی ارزیابی کرد. ناصر ایمانی درباره جنگ ۱۲ روزه اخیر و وقایع پس از ۷ اکتبر بیان کرد: جنگ اخیر ایران و اسرائیل را میتوان در امتداد ۷ اکتبر و با نگاهی وسیعتر، در امتداد تاریخ ۷۵ سال گذشته، یعنی از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ تا امروز در نظر بگیریم. در طول این سالها میبینیم که این رژیم بهطور مداوم در منطقه خاورمیانه جنگ و تنش ایجاد کرده است. حال اگر فرض کنیم که در سال ۱۹۴۸ این رژیم اصلاً در منطقه شکل نمیگرفت، میتوان تصور کرد که خاورمیانه چقدر آرام و باثباتتر میبود. از همان ابتدا، با کشتار فلسطینیان و کوچاندن اجباری آنان، روند خشونتآمیز رژیم صهیونیستی آغاز شد؛ روندی که سالها ادامه یافت. وقایعی همچون کشتار «دیر یاسین»، «کفر قاسم» و بسیاری دیگر، نمونههایی از این خشونتهای سازمانیافتهاند. وی ادامه داد: در سال ۱۹۶۷، جنگی رسمی میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی شکل گرفت که به اشغال بخشهای وسیعی از سرزمینهای عربی از جمله بلندیهای جولان، قدس شرقی و دیگر مناطق منجر شد. در دهههای بعد نیز این روند ادامه یافت. در ۱۰ سال اخیر، رژیم صهیونیستی بهطور مکرر به لبنان و سوریه حمله کرده است. اکنون از هفت اکتبر به بهانه مقابله با حماس که در واقع تنها بهانهای برای کشتار بوده است، هزاران غیرنظامی فلسطینی در غزه به شهادت رسیدهاند. آمارها از بیش از ۶۰ هزار کشته خبر میدهند. در کنار این، حملات به لبنان و مناطقی از سوریه نیز شدت گرفته است.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: جنگ ۱۲ روزه اخیر ایران و اسرائیل را نباید صرفاً در امتداد واقعه هفتم اکتبر دید، بلکه باید آن را در بستر تاریخی ۷۵ سال گذشته و از بدو تاسیس رژیم صهیونیستی ارزیابی کرد.
ناصر ایمانی درباره جنگ ۱۲ روزه اخیر و وقایع پس از ۷ اکتبر بیان کرد: جنگ اخیر ایران و اسرائیل را میتوان در امتداد ۷ اکتبر و با نگاهی وسیعتر، در امتداد تاریخ ۷۵ سال گذشته، یعنی از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ تا امروز در نظر بگیریم. در طول این سالها میبینیم که این رژیم بهطور مداوم در منطقه خاورمیانه جنگ و تنش ایجاد کرده است. حال اگر فرض کنیم که در سال ۱۹۴۸ این رژیم اصلاً در منطقه شکل نمیگرفت، میتوان تصور کرد که خاورمیانه چقدر آرام و باثباتتر میبود. از همان ابتدا، با کشتار فلسطینیان و کوچاندن اجباری آنان، روند خشونتآمیز رژیم صهیونیستی آغاز شد؛ روندی که سالها ادامه یافت. وقایعی همچون کشتار «دیر یاسین»، «کفر قاسم» و بسیاری دیگر، نمونههایی از این خشونتهای سازمانیافتهاند.
وی ادامه داد: در سال ۱۹۶۷، جنگی رسمی میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی شکل گرفت که به اشغال بخشهای وسیعی از سرزمینهای عربی از جمله بلندیهای جولان، قدس شرقی و دیگر مناطق منجر شد. در دهههای بعد نیز این روند ادامه یافت. در ۱۰ سال اخیر، رژیم صهیونیستی بهطور مکرر به لبنان و سوریه حمله کرده است. اکنون از هفت اکتبر به بهانه مقابله با حماس که در واقع تنها بهانهای برای کشتار بوده است، هزاران غیرنظامی فلسطینی در غزه به شهادت رسیدهاند. آمارها از بیش از ۶۰ هزار کشته خبر میدهند. در کنار این، حملات به لبنان و مناطقی از سوریه نیز شدت گرفته است.


