خاموشی ها هم طبقاتی شد
تا دیروز میگفتند برق همه کشور به صورت عادلانه و به یک میزان قطع میشود، اما به برکت رسانههای ریزودرشت مستند اعلام شد که برق روستاها و شهرهای کوچک به مراتب بیشتر از تهران و پایتخت قطع میشود و حتی در تهران هم خاموشی طبقاتی داریم، وزیر نیرو روز چهارشنبه در مراسمی موسوم به «پویش توزیع و نصب لوازم کاهنده مصرف آب در استان تهران»، مدعی شد «مشکل برق به زودی حل میشود و کسانی که میگویند برق یک منطقه بیشتر قطع میشود، باید در نظر داشته باشند برق به صورت منطقهای تولید میشود». بخش نخست در مورد وعده حل مشکل برق را میگذاریم کنار دیگر وعدهها، اگر آنها عملی شده پس این یکی هم عملی میشود. فعلاً این موضوع محل بحث ما نیست. بخش دوم اظهارات آقای وزیر محل بحث است. نخست آنکه تا دیروز میگفتند برق همه کشور به صورت عادلانه و به یک میزان قطع میشود، اما به برکت رسانههای ریزودرشت مستند اعلام شد که برق روستاها و شهرهای کوچک به مراتب بیشتر از تهران و پایتخت قطع میشود و حتی در تهران هم خاموشی طبقاتی داریم، ۱۶ اردیبهشت امسال هم در مطلبی با عنوان «خاموشیهای طبقاتی!» گفتیم «تبعیض وزارت نیرو در قطعی برق مشترکان مناطق مختلف تهران، شهرستانها و روستاها بیشتر از خاموشیها مردم را آزار میدهد»، اما توانیر در جوابیهای مدعی شد «هیچ تبعیضی در خاموشیها وجود ندارد»، حالا آقای وزیر «خاموشی طبقاتی» را پذیرفته، اما استدلال عجیبی آورده است. موضوع به استدالال خطرناک برمیگردد، از آن دست استدلالهایی که اگر باب شود هر نوع کمبود را به ویژگی آن منطقه میشود حواله داد. این سخن از چند جهت خطرناک است. نخست، پذیرش اصل وجود تبعیض، اما با یک توجیه شبهعلمی. وقتی مسئول عالیرتبه وزارت نیرو بهجای رفع نابرابری، آن را طبیعی جلوه میدهد، یعنی نابرابری به رسمیت شناخته شده و احتمال اصلاح آن کاهش مییابد. دوم، گشودن راهی برای توجیه هر کمبود دیگری. اگر این استدلال پذیرفته شود که، چون برق «منطقهای تولید» میشود، پس میتوان خاموشی را بر گردن «ویژگی منطقهای» انداخت، چرا فردا نگوییم آب شرب یک منطقه هم، چون از منبع محلی تأمین میشود، طبیعی است که بیکیفیت یا کمفشار باشد؟ یا در حوزه گاز و بنزین و اینترنت نیز هر کمبود را با این استدلال توجیه کنیم؟ در نهایت، نتیجه چنین نگرشی پذیرش تبعیض ساختاری و گسترش بیعدالتی در خدمات عمومی است.

به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
تا دیروز میگفتند برق همه کشور به صورت عادلانه و به یک میزان قطع میشود، اما به برکت رسانههای ریزودرشت مستند اعلام شد که برق روستاها و شهرهای کوچک به مراتب بیشتر از تهران و پایتخت قطع میشود و حتی در تهران هم خاموشی طبقاتی داریم،
وزیر نیرو روز چهارشنبه در مراسمی موسوم به «پویش توزیع و نصب لوازم کاهنده مصرف آب در استان تهران»، مدعی شد «مشکل برق به زودی حل میشود و کسانی که میگویند برق یک منطقه بیشتر قطع میشود، باید در نظر داشته باشند برق به صورت منطقهای تولید میشود». بخش نخست در مورد وعده حل مشکل برق را میگذاریم کنار دیگر وعدهها، اگر آنها عملی شده پس این یکی هم عملی میشود. فعلاً این موضوع محل بحث ما نیست. بخش دوم اظهارات آقای وزیر محل بحث است. نخست آنکه تا دیروز میگفتند برق همه کشور به صورت عادلانه و به یک میزان قطع میشود، اما به برکت رسانههای ریزودرشت مستند اعلام شد که برق روستاها و شهرهای کوچک به مراتب بیشتر از تهران و پایتخت قطع میشود و حتی در تهران هم خاموشی طبقاتی داریم، ۱۶ اردیبهشت امسال هم در مطلبی با عنوان «خاموشیهای طبقاتی!» گفتیم «تبعیض وزارت نیرو در قطعی برق مشترکان مناطق مختلف تهران، شهرستانها و روستاها بیشتر از خاموشیها مردم را آزار میدهد»، اما توانیر در جوابیهای مدعی شد «هیچ تبعیضی در خاموشیها وجود ندارد»، حالا آقای وزیر «خاموشی طبقاتی» را پذیرفته، اما استدلال عجیبی آورده است. موضوع به استدالال خطرناک برمیگردد، از آن دست استدلالهایی که اگر باب شود هر نوع کمبود را به ویژگی آن منطقه میشود حواله داد. این سخن از چند جهت خطرناک است.
نخست، پذیرش اصل وجود تبعیض، اما با یک توجیه شبهعلمی. وقتی مسئول عالیرتبه وزارت نیرو بهجای رفع نابرابری، آن را طبیعی جلوه میدهد، یعنی نابرابری به رسمیت شناخته شده و احتمال اصلاح آن کاهش مییابد. دوم، گشودن راهی برای توجیه هر کمبود دیگری. اگر این استدلال پذیرفته شود که، چون برق «منطقهای تولید» میشود، پس میتوان خاموشی را بر گردن «ویژگی منطقهای» انداخت، چرا فردا نگوییم آب شرب یک منطقه هم، چون از منبع محلی تأمین میشود، طبیعی است که بیکیفیت یا کمفشار باشد؟ یا در حوزه گاز و بنزین و اینترنت نیز هر کمبود را با این استدلال توجیه کنیم؟ در نهایت، نتیجه چنین نگرشی پذیرش تبعیض ساختاری و گسترش بیعدالتی در خدمات عمومی است.