در جنگ 12 روزه، پدافند غیرعامل کجا بود؟
جنگ 12 روزه نشان داد که دفاع، تنها در پدافند هوایی و موشکی خلاصه نمی‌شود. در زمانی که دشمن روایت می‌سازد، اضطراب پمپاژ می‌کند، و روان جامعه را نشانه می‌گیرد، پدافند غیرعامل باید آینه صیقل‌خورده دفاع نرم ایران باشد. این نهاد می‌تواند و باید به ستاد بزرگِ تاب‌آوری ملی تبدیل شود. در هر نبرد مدرن، مرزهای جغرافیایی و نظامی دیگر تنها عرصه‌های درگیری نیستند. در کنار موشک و پهپاد، شبکه‌های اجتماعی، اعتماد عمومی، و ظرفیت‌های پنهان جامعه نیز به میدان نبرد کشیده می‌شوند. در چنین شرایطی، پدافند غیرعامل نه یک نهاد فنی در سایه، بلکه یکی از کلیدی‌ترین بازیگران صحنه دفاع ملی است. اما آیا در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، این نهاد توانست نقش متناسب با مسئولیت‌های خود را ایفا کند؟ در تعاریف رسمی، پدافند غیرعامل به مجموعه اقدامات غیرنظامی‌ای اطلاق می‌شود که با هدف کاهش آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها، حفظ جان مردم، استمرار کارکردهای حیاتی، و تقویت مقاومت ملی در برابر حملات دشمن انجام می‌شود. این مأموریت اگرچه در ظاهر فنی و مهندسی است، اما در عمل، ماهیتی کاملاً اجتماعی، روانی، ارتباطی و امنیتی پیدا می‌کند. آن‌چه در روزهای جنگ اهمیت می‌یابد، نه فقط ایمن‌سازی تأسیسات، بلکه مدیریت افکار عمومی، تقویت انسجام ملی، و کاهش هراس و اختلال در نظم اجتماعی است.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
جنگ 12 روزه نشان داد که دفاع، تنها در پدافند هوایی و موشکی خلاصه نمی‌شود. در زمانی که دشمن روایت می‌سازد، اضطراب پمپاژ می‌کند، و روان جامعه را نشانه می‌گیرد، پدافند غیرعامل باید آینه صیقل‌خورده دفاع نرم ایران باشد. این نهاد می‌تواند و باید به ستاد بزرگِ تاب‌آوری ملی تبدیل شود.
در هر نبرد مدرن، مرزهای جغرافیایی و نظامی دیگر تنها عرصه‌های درگیری نیستند. در کنار موشک و پهپاد، شبکه‌های اجتماعی، اعتماد عمومی، و ظرفیت‌های پنهان جامعه نیز به میدان نبرد کشیده می‌شوند. در چنین شرایطی، پدافند غیرعامل نه یک نهاد فنی در سایه، بلکه یکی از کلیدی‌ترین بازیگران صحنه دفاع ملی است. اما آیا در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، این نهاد توانست نقش متناسب با مسئولیت‌های خود را ایفا کند؟
در تعاریف رسمی، پدافند غیرعامل به مجموعه اقدامات غیرنظامی‌ای اطلاق می‌شود که با هدف کاهش آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها، حفظ جان مردم، استمرار کارکردهای حیاتی، و تقویت مقاومت ملی در برابر حملات دشمن انجام می‌شود. این مأموریت اگرچه در ظاهر فنی و مهندسی است، اما در عمل، ماهیتی کاملاً اجتماعی، روانی، ارتباطی و امنیتی پیدا می‌کند. آن‌چه در روزهای جنگ اهمیت می‌یابد، نه فقط ایمن‌سازی تأسیسات، بلکه مدیریت افکار عمومی، تقویت انسجام ملی، و کاهش هراس و اختلال در نظم اجتماعی است.
