رازهایی درباره پناهگاه های سری صدام
با به پایان رسیدن پروژه محرمانه ۵۰۵ در سال ١٩٨٦ یا ١٩٨٧ (١٣٦٤) یا ١٣٦٥) دولت عراق جمعاً ٢/٥ میلیارد دلار صرف ساختن پناهگاه کرده بود. این پناهگاه طوری ساخته شده بود که به هنگام حمله بیولوژیکی شیمیایی و هسته‌ای کاملاً خودکفا باشد تنها جایی از این پناهگاه که در روی زمین دیده می‌شد راهرو مخفی بود که با دری به ضخامت ۱/۵ متر بسته می‌شد. در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) صدام تصمیم گرفت برنامه پرهزینه ساختن شبکه پناهگاه‌های زیرزمینی را به اجرا گذارد تا بتواند منابع استراتژیکی را از خطرات حمله هوایی آینده مصون نگاه دارد. او این درس را تا حدی از حادثه «آزیراک حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای عراق) آموخته بود. یکی از مهندسان انگلیسی که در ساختن پناهگاه‌ها دست داشته می‌گوید: تمامی ساختمان‌های تازه دولتی بغداد دارای پناهگاه زیرزمینی بود کالین کرافت رئیس فدراسیون انگلیسی مشاوران و مقاطعه کاران پناهگاه‌های هسته‌ای می‌گوید شرکت های انگلیسی طرح‌هایی را ارائه کردند که به موجب آن برای ٤٨ هزار سرباز پناهگاه امن ساخته می‌شد. هر پناهگاه تونل پولادینی داشت و می‌توانست تا هزار و ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد. در هر پناهگاه پست‌های فرماندهی، محل بیماران اتاق‌های ضد آلودگی آشپزخانه انبار غذاهای خشک، آب و قورخانه، یعنی تمام ملزومات یک اقامت بلندمدت پیش بینی شده بود. عراق در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) یک قرارداد به ارزش ۸۳۰ میلیون دلار با شرکت بلژیکی امضا کرد این شرکت اکثر کارهای ساختمانی مجتمع شیمیایی «القائم» را نیز انجام داده بود.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
با به پایان رسیدن پروژه محرمانه ۵۰۵ در سال ١٩٨٦ یا ١٩٨٧ (١٣٦٤) یا ١٣٦٥) دولت عراق جمعاً ٢/٥ میلیارد دلار صرف ساختن پناهگاه کرده بود. این پناهگاه طوری ساخته شده بود که به هنگام حمله بیولوژیکی شیمیایی و هسته‌ای کاملاً خودکفا باشد تنها جایی از این پناهگاه که در روی زمین دیده می‌شد راهرو مخفی بود که با دری به ضخامت ۱/۵ متر بسته می‌شد.
در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) صدام تصمیم گرفت برنامه پرهزینه ساختن شبکه پناهگاه‌های زیرزمینی را به اجرا گذارد تا بتواند منابع استراتژیکی را از خطرات حمله هوایی آینده مصون نگاه دارد. او این درس را تا حدی از حادثه «آزیراک حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای عراق) آموخته بود. یکی از مهندسان انگلیسی که در ساختن پناهگاه‌ها دست داشته می‌گوید: تمامی ساختمان‌های تازه دولتی بغداد دارای پناهگاه زیرزمینی بود کالین کرافت رئیس فدراسیون انگلیسی مشاوران و مقاطعه کاران پناهگاه‌های هسته‌ای می‌گوید شرکت های انگلیسی طرح‌هایی را ارائه کردند که به موجب آن برای ٤٨ هزار سرباز پناهگاه امن ساخته می‌شد.
هر پناهگاه تونل پولادینی داشت و می‌توانست تا هزار و ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد. در هر پناهگاه پست‌های فرماندهی، محل بیماران اتاق‌های ضد آلودگی آشپزخانه انبار غذاهای خشک، آب و قورخانه، یعنی تمام ملزومات یک اقامت بلندمدت پیش بینی شده بود. عراق در ژوئن ۱۹۸۲ (خرداد ۱۳۶۱) یک قرارداد به ارزش ۸۳۰ میلیون دلار با شرکت بلژیکی امضا کرد این شرکت اکثر کارهای ساختمانی مجتمع شیمیایی «القائم» را نیز انجام داده بود.
