سایه‌ای که بر اصفهان سنگینی کرد: روایت زندگی، ستم و جنون ظل‌السلطان
در روزی از تیرماه، سایه سنگین یکی از جنجالی‌ترین حاکمان قاجار برای همیشه از روی اصفهان برداشته شد. دهم تیر ۱۲۹۷ خورشیدی، روزی است که سلطان مسعود میرزا، معروف به ظل‌السلطان، پس از دهه‌ها حکمرانی مستبدانه و ویرانگر بر اصفهان، در آستانه هفتاد سالگی و در حالی که روحی آشفته و ناامید داشت، به دیدار مرگ شتافت. او که خود را سایه پادشاه می‌خواند، نه تنها سایه ستم و ترس را بر سر مردم اصفهان انداخته بود، بلکه با تخریب آثار گران‌بهای صفوی، بخشی از شکوه تاریخی این شهر را نیز برای همیشه از میان برد. امروز، پس از گذشت بیش از یک قرن از مرگ ظل‌السلطان، هنوز هم یاد و خاطره روزگار سیاه حکومت او، در داستان‌ها و حکایت‌های اصفهان زنده است. سلطان مسعود میرزا، معروف به ظل‌السلطان، در تاریخ ۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی در تبریز زاده شد. او فرزند ارشد ناصرالدین شاه قاجار بود، اما مادرش از خاندان قاجار نبود و همین امر، سرنوشت او را تغییر داد. مسعود میرزا، سه سال از مظفرالدین شاه بزرگ‌تر بود، اما هرگز به ولیعهدی برگزیده نشد. این ناکامی، خشم و کینه‌ای عمیق در وجود او کاشت که تا پایان عمر با او ماند.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
در روزی از تیرماه، سایه سنگین یکی از جنجالی‌ترین حاکمان قاجار برای همیشه از روی اصفهان برداشته شد. دهم تیر ۱۲۹۷ خورشیدی، روزی است که سلطان مسعود میرزا، معروف به ظل‌السلطان، پس از دهه‌ها حکمرانی مستبدانه و ویرانگر بر اصفهان، در آستانه هفتاد سالگی و در حالی که روحی آشفته و ناامید داشت، به دیدار مرگ شتافت.
او که خود را سایه پادشاه می‌خواند، نه تنها سایه ستم و ترس را بر سر مردم اصفهان انداخته بود، بلکه با تخریب آثار گران‌بهای صفوی، بخشی از شکوه تاریخی این شهر را نیز برای همیشه از میان برد. امروز، پس از گذشت بیش از یک قرن از مرگ ظل‌السلطان، هنوز هم یاد و خاطره روزگار سیاه حکومت او، در داستان‌ها و حکایت‌های اصفهان زنده است.
سلطان مسعود میرزا، معروف به ظل‌السلطان، در تاریخ ۱۵ دی ۱۲۲۸ خورشیدی در تبریز زاده شد. او فرزند ارشد ناصرالدین شاه قاجار بود، اما مادرش از خاندان قاجار نبود و همین امر، سرنوشت او را تغییر داد. مسعود میرزا، سه سال از مظفرالدین شاه بزرگ‌تر بود، اما هرگز به ولیعهدی برگزیده نشد. این ناکامی، خشم و کینه‌ای عمیق در وجود او کاشت که تا پایان عمر با او ماند.
