محسن هاشمی: غنی سازی بیشتر اورانیوم، به کار کشور نمی آید/ باید در داخل، اصلاحات بنیادین صورت بگیرد
محسن هاشمی بیان کرد: ایران به اندازه کافی در امر غنی‌سازی پیش رفته و دانش و علم هسته‌ای را درونی کرده است. غنی‌سازی بیشتر اورانیوم امروز به کار ایران نمی‌آید. در آستانه راه‌اندازی مکانیسم ماشه، دیپلمات‌های ایرانی به توافقی با آژانس دست پیدا کردند که برخی تحلیلگران آن را بستری برای توافقات مهم‌تر آینده می‌دانند. اما هر اندازه تلاش دیپلمات‌ها برای حل معادلات و رفع تحریم‌ها بیشتر می‌شود، توهین‌ها، تخریب‌ها و هتک حرمت‌های تندروها علیه دولت نیز افزون‌تر می‌شود. کانون اصلی این تخریب‌ها و توهین‌ها و هتک حرمت‌ها علیه رییس‌جمهور و عراقچی و سایر مقامات دولتی نه در تل‌آویو و واشنگتن و لندن، بلکه در میدان بهارستان تهران و صحن مجلس است. جایی که اعضای جبهه پایداری هر روز طرح تازه‌ای برای انگ زدن به دولتی‌ها می‌ریزند. یک روز محمود نبویان، نماینده نزدیک به سعید جلیلی می‌نویسد: «بانیان توافق برجام نظام را مجبور به عقب‌نشینی و دادن امتیازات مختلف به دشمن کرده‌اند و باز هم بر آن افتخار می‌کنند!» و روز دیگر سید حمید رسایی مستقیما رییس‌جمهور را مخاطب قرار داده و او را با بنی‌صدر مقایسه کرده و از پیگیری طرح عدم کفایت سیاسی می‌گوید. انگار نه انگار که تصمیم‌گیری در خصوص موضوعات راهبردی و کلیدی ایران را نه شخص رییس‌جمهور، بلکه دامنه وسیعی از نهادهای بالادستی اتخاذ می‌کنند. در چنین شرایط حساسی که ضرورت ارسال یک صدای واحد از درون کشور احساس می‌شود، تندروها همچنان همسویی عجیبی با مواضع دشمنان کشور دارند. محسن هاشمی معتقد است نظام برای عبور از وضعیت نه جنگ و نه صلح، قبل از هر چیز باید دامنه فعالیت‌های افراطی‌ها و رادیکال‌ها را محدود سازد. به اعتقاد هاشمی، نظام همزمان با توافق‌سازی در بیرون باید از طریق اصلاحات درونی، مطالبات مردم را نیز پاسخ دهد.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
محسن هاشمی بیان کرد: ایران به اندازه کافی در امر غنی‌سازی پیش رفته و دانش و علم هسته‌ای را درونی کرده است. غنی‌سازی بیشتر اورانیوم امروز به کار ایران نمی‌آید.
در آستانه راه‌اندازی مکانیسم ماشه، دیپلمات‌های ایرانی به توافقی با آژانس دست پیدا کردند که برخی تحلیلگران آن را بستری برای توافقات مهم‌تر آینده می‌دانند. اما هر اندازه تلاش دیپلمات‌ها برای حل معادلات و رفع تحریم‌ها بیشتر می‌شود، توهین‌ها، تخریب‌ها و هتک حرمت‌های تندروها علیه دولت نیز افزون‌تر می‌شود. کانون اصلی این تخریب‌ها و توهین‌ها و هتک حرمت‌ها علیه رییس‌جمهور و عراقچی و سایر مقامات دولتی نه در تل‌آویو و واشنگتن و لندن، بلکه در میدان بهارستان تهران و صحن مجلس است.
جایی که اعضای جبهه پایداری هر روز طرح تازه‌ای برای انگ زدن به دولتی‌ها می‌ریزند. یک روز محمود نبویان، نماینده نزدیک به سعید جلیلی می‌نویسد: «بانیان توافق برجام نظام را مجبور به عقب‌نشینی و دادن امتیازات مختلف به دشمن کرده‌اند و باز هم بر آن افتخار می‌کنند!» و روز دیگر سید حمید رسایی مستقیما رییس‌جمهور را مخاطب قرار داده و او را با بنی‌صدر مقایسه کرده و از پیگیری طرح عدم کفایت سیاسی می‌گوید. انگار نه انگار که تصمیم‌گیری در خصوص موضوعات راهبردی و کلیدی ایران را نه شخص رییس‌جمهور، بلکه دامنه وسیعی از نهادهای بالادستی اتخاذ می‌کنند. در چنین شرایط حساسی که ضرورت ارسال یک صدای واحد از درون کشور احساس می‌شود، تندروها همچنان همسویی عجیبی با مواضع دشمنان کشور دارند. محسن هاشمی معتقد است نظام برای عبور از وضعیت نه جنگ و نه صلح، قبل از هر چیز باید دامنه فعالیت‌های افراطی‌ها و رادیکال‌ها را محدود سازد. به اعتقاد هاشمی، نظام همزمان با توافق‌سازی در بیرون باید از طریق اصلاحات درونی، مطالبات مردم را نیز پاسخ دهد.
