چرا سریال «دایی جان ناپلئون» موفق شد و «سووشون» ناکام ماند؟
چرا سریال «دایی جان ناپلئون» ناصر تقوایی موفق شد و «سووشون» نرگس آبیار با تمام هزینههای سنگین نتوانست به توفیق برسد؟ وقتی صحبت از حضور نیروهای بیگانه در ایران به میان میآید، تاریخ معاصر ما پر است از روایتهایی که هرکدام کوشیدهاند این تجربه تلخ را به شکلی خاص بازتاب دهند؛ از متون ادبی گرفته تا آثار سینمایی و تلویزیونی. اما در میان این روایتها، دو نام بیش از همه در ذهن عامه جا خوش کردهاند: «دایی جان ناپلئون» ساخته ناصر تقوایی و «سووشون» اقتباسِ تلویزیونی از رمان ماندگار سیمین دانشور که به تازگی مورد توجه رسانهها قرار گرفته است. هر دو اثر در بطن خود به تجربهی اشغال ایران میپردازند و هر دو کوشیدهاند فضای سیاسی و اجتماعی آن سالها را در قالب داستانی نمایشی بازآفرینی کنند. با این حال، یکی به اثری ماندگار در حافظهی جمعی بدل شد و دیگری هنوز نتوانسته به همان میزان در ذهن و زبان مردم جای خوش کند. پرسش اصلی همینجاست: چرا «دایی جان ناپلئون» موفق شد و «سووشون» با تمام هزینههای سنگین نتوانست به توفیق برسد؟

به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
چرا سریال «دایی جان ناپلئون» ناصر تقوایی موفق شد و «سووشون» نرگس آبیار با تمام هزینههای سنگین نتوانست به توفیق برسد؟
وقتی صحبت از حضور نیروهای بیگانه در ایران به میان میآید، تاریخ معاصر ما پر است از روایتهایی که هرکدام کوشیدهاند این تجربه تلخ را به شکلی خاص بازتاب دهند؛ از متون ادبی گرفته تا آثار سینمایی و تلویزیونی. اما در میان این روایتها، دو نام بیش از همه در ذهن عامه جا خوش کردهاند: «دایی جان ناپلئون» ساخته ناصر تقوایی و «سووشون» اقتباسِ تلویزیونی از رمان ماندگار سیمین دانشور که به تازگی مورد توجه رسانهها قرار گرفته است.
هر دو اثر در بطن خود به تجربهی اشغال ایران میپردازند و هر دو کوشیدهاند فضای سیاسی و اجتماعی آن سالها را در قالب داستانی نمایشی بازآفرینی کنند. با این حال، یکی به اثری ماندگار در حافظهی جمعی بدل شد و دیگری هنوز نتوانسته به همان میزان در ذهن و زبان مردم جای خوش کند. پرسش اصلی همینجاست: چرا «دایی جان ناپلئون» موفق شد و «سووشون» با تمام هزینههای سنگین نتوانست به توفیق برسد؟