چرا فیلمسازان ایرانی غالبا سریال‌ساز شدند؟
تغییر الگوی مصرف رسانه‌ای، کاهش محدودیت‌های تولید و تحولات بازار سرگرمی باعث شده بسیاری از کارگردان‌های شناخته‌شده سینما روایت‌هایشان را به پلتفرم‌ها منتقل کنند، تغییری که لذت تماشای قصه و جادوی پرده نقره‌ای را کمرنگ کرده است. به گزارش فیلمزی، کارکرد اصلی سینما از آغاز تاکنون جز رویاپردازی و ثبت خاطرات شیرین تماشای یک فیلم خوب نبوده است. همین ویژگی است که طی سال‌ها و در مسیر آزمون و خطاهای متعدد در عرصه ملی و بین‌المللی، سینمای ایران را به جایگاهی رسانده که مخاطب بتواند از تماشای فیلم ایرانی لذت ببرد. با این حال، تغییر الگوی مصرف رسانه‌ای، دسترسی آسان مخاطبان به محتوای پلتفرم‌ها، انعطاف سرمایه‌گذاران در شبکه نمایش خانگی و از سوی دیگر، سیاست‌های نادرست و تصمیم‌های متناقض مدیریتی در دوره‌های مختلف سازمان سینمایی، باعث شده بسیاری از فیلمسازان به‌سمت سریال‌سازی در پلتفرم‌ها گرایش پیدا کنند. اما پرسش اساسی اینجاست: تکلیف لذت تماشای یک فیلم خوب در سینما چه می‌شود؟ آیا دیگر نباید انتظار شاهکاری سینمایی روی پرده داشت؟
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
تغییر الگوی مصرف رسانه‌ای، کاهش محدودیت‌های تولید و تحولات بازار سرگرمی باعث شده بسیاری از کارگردان‌های شناخته‌شده سینما روایت‌هایشان را به پلتفرم‌ها منتقل کنند، تغییری که لذت تماشای قصه و جادوی پرده نقره‌ای را کمرنگ کرده است.
به گزارش فیلمزی، کارکرد اصلی سینما از آغاز تاکنون جز رویاپردازی و ثبت خاطرات شیرین تماشای یک فیلم خوب نبوده است. همین ویژگی است که طی سال‌ها و در مسیر آزمون و خطاهای متعدد در عرصه ملی و بین‌المللی، سینمای ایران را به جایگاهی رسانده که مخاطب بتواند از تماشای فیلم ایرانی لذت ببرد.
با این حال، تغییر الگوی مصرف رسانه‌ای، دسترسی آسان مخاطبان به محتوای پلتفرم‌ها، انعطاف سرمایه‌گذاران در شبکه نمایش خانگی و از سوی دیگر، سیاست‌های نادرست و تصمیم‌های متناقض مدیریتی در دوره‌های مختلف سازمان سینمایی، باعث شده بسیاری از فیلمسازان به‌سمت سریال‌سازی در پلتفرم‌ها گرایش پیدا کنند. اما پرسش اساسی اینجاست: تکلیف لذت تماشای یک فیلم خوب در سینما چه می‌شود؟ آیا دیگر نباید انتظار شاهکاری سینمایی روی پرده داشت؟
