رونمایی از نسخه خطی ۷۵۰ ساله دیوان جلال‌الدین شاه خوافی در تبریز
نسخه‌ای خطّی و کهن از دیوان جلال‌الدین شاه خوافی، شاعر برجسته دوره تیموری، در کتابخانه سلطان القرّائی برای اولین بار رونمایی شد که قدمت آن به حدود ۷۵۰ قبل باز می‌گردد. در چهارمین سال فقدان بانو ناهید خواجه نصیری از نسخۀ خطّی نادر دیوان خواجه جلال الدّین شاه خوافی در کتابخانۀ سلطان القرّائی پرده برداری شد. نسخۀ خطّی در قطع ۱۲.۵*۲۰.۷ سانتی متر با قطر ۲.۳ سانتی متر، رکابه دار، در ۱۱۴ ورق و ۲۲۸ صفحه با مسطر ۱۷ حدود ۳۵۰۰ بیت با جلد روغنی (رویه‌های بیرون و درون هر دو) گل و بوته و تجلید مجدّد یافته به خطّ کاتب مسعود بن منصور بن احمد متطبّب به صفر سنۀ ۷۸۷ تحریر یافته است. نسخۀ خطّی یاد شده استادانه متن و حاشیه شده؛ صفحه بندی گردیده و بالای هر صفحه شماره اش ذکر شده است. خطّ نسخه نستعلیق شیوۀ شیرازی است. در ابتدای هر بخش سرلوح مذهّب و ظریف و لطیف و زیبایی کار شده است. تمام صفحات مجدول به لاجورد و کمند مشکی بوده؛ بین خطوط جدول طلا کاری گردیده و عناوین داخل کتیبه‌ها یا سرلوح‌های کارشده تحریر شده‌اند. در وسط صفحۀ ما قبل اوّل عنوان نسخۀ خطّی داخل ترنج مذهّب به قلم زر نگاشته شده است. مضمون آن به ظنّ چنین است: "دیوان صاحب اعظم سعید مغفور خواجه جلال الدّین شاه الخوافی طاب ثراه". در انتهای بخش رباعیّات، در آخر صفحۀ ۱۲۶ دیوان، کاتب تاریخ کتابت نسخۀ خطّی سلطان القرّائی را چنین نگارد: "تمّ الکتاب بعون الله تعالی و حسن توفیقه علی یدی العبد الاصغر مسعود بن منصور بن احمد المتطبّب اصلح الله شأنه. حرّره فی شهر صفر ختم بالخیر والظّفر سنه سبع و ثمانین و سبعمائه". نسخهٔ خطّی حاضر شامل قصائد، غزلیّات، رباعیّات، ملمّعات، ترجیع بند و مثنوی "گل و نوروز" می‌باشد. در ۱۱۶ صفحهٔ نخست نسخهٔ سلطان القرّائی به ترتیب، در صفحهٔ ما قبل اوّل ترنج یاد شده قرار دارد. در قسمت فوقانی صفحهٔ اوّل سرلوحی ظریف و لطیف با لفظ و عبارت "و له کرّ اعلی" واقع است و زیر آن بعد از ثنا و ستایش باری تعالی بخش قصائد آغاز می‌شود که عموماً مدایح بزرگان و صاحب منصبان وقت خویش است.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
نسخه‌ای خطّی و کهن از دیوان جلال‌الدین شاه خوافی، شاعر برجسته دوره تیموری، در کتابخانه سلطان القرّائی برای اولین بار رونمایی شد که قدمت آن به حدود ۷۵۰ قبل باز می‌گردد.
در چهارمین سال فقدان بانو ناهید خواجه نصیری از نسخۀ خطّی نادر دیوان خواجه جلال الدّین شاه خوافی در کتابخانۀ سلطان القرّائی پرده برداری شد. نسخۀ خطّی در قطع ۱۲.۵*۲۰.۷ سانتی متر با قطر ۲.۳ سانتی متر، رکابه دار، در ۱۱۴ ورق و ۲۲۸ صفحه با مسطر ۱۷ حدود ۳۵۰۰ بیت با جلد روغنی (رویه‌های بیرون و درون هر دو) گل و بوته و تجلید مجدّد یافته به خطّ کاتب مسعود بن منصور بن احمد متطبّب به صفر سنۀ ۷۸۷ تحریر یافته است. نسخۀ خطّی یاد شده استادانه متن و حاشیه شده؛ صفحه بندی گردیده و بالای هر صفحه شماره اش ذکر شده است. خطّ نسخه نستعلیق شیوۀ شیرازی است. در ابتدای هر بخش سرلوح مذهّب و ظریف و لطیف و زیبایی کار شده است. تمام صفحات مجدول به لاجورد و کمند مشکی بوده؛ بین خطوط جدول طلا کاری گردیده و عناوین داخل کتیبه‌ها یا سرلوح‌های کارشده تحریر شده‌اند. در وسط صفحۀ ما قبل اوّل عنوان نسخۀ خطّی داخل ترنج مذهّب به قلم زر نگاشته شده است. مضمون آن به ظنّ چنین است: "دیوان صاحب اعظم سعید مغفور خواجه جلال الدّین شاه الخوافی طاب ثراه". در انتهای بخش رباعیّات، در آخر صفحۀ ۱۲۶ دیوان، کاتب تاریخ کتابت نسخۀ خطّی سلطان القرّائی را چنین نگارد: "تمّ الکتاب بعون الله تعالی و حسن توفیقه علی یدی العبد الاصغر مسعود بن منصور بن احمد المتطبّب اصلح الله شأنه. حرّره فی شهر صفر ختم بالخیر والظّفر سنه سبع و ثمانین و سبعمائه".
نسخهٔ خطّی حاضر شامل قصائد، غزلیّات، رباعیّات، ملمّعات، ترجیع بند و مثنوی "گل و نوروز" می‌باشد. در ۱۱۶ صفحهٔ نخست نسخهٔ سلطان القرّائی به ترتیب، در صفحهٔ ما قبل اوّل ترنج یاد شده قرار دارد. در قسمت فوقانی صفحهٔ اوّل سرلوحی ظریف و لطیف با لفظ و عبارت "و له کرّ اعلی" واقع است و زیر آن بعد از ثنا و ستایش باری تعالی بخش قصائد آغاز می‌شود که عموماً مدایح بزرگان و صاحب منصبان وقت خویش است.
