قطرههای چشمی راهی برای خلاصی از تزریقات دردناک
دانشمندان قطره چشمی جدیدی ابداع کردهاند که میتواند ترکیبات محافظ را تا شبکیه منتقل کند و راه را برای یک روش کمتهاجمی و بدون نیاز به تزریق برای مدیریت بیماریهای از بین برنده بینایی مانند تباهی لکه زرد وابسته به سن (AMD) هموار کند. محققان مؤسسه فناوری سلطنتی ملبورن (RMIT) به همراه دانشمندان مرکز تحقیقات چشم استرالیا (CERA)، از یک فرمول نانوحامل برای رساندن لوتئین که رنگدانهی لکه زرد است که در سبزیجات برگدار و تخممرغ یافت میشود، به پشت چشم، هدفی که معمولا فقط از طریق تزریق قابل دسترسی است، استفاده کردند. در موشها، این فرمولاسیون به بافت شبکیه رسید و ماهها در دمای اتاق پایدار ماند که آن را به عنوان یک درمان پیشگیرانه آسانتر که میتواند نیاز به تزریق را جبران کند، معرفی کرد. به نقل از نیواطلس، این گروه یک سیستم تحویل نانوفناوری موسوم به «کوبوزوم» (Cubosome) را توسعه داد، سپس آن را با لوتئین پر کرد. کوبوزوم یک نوع نانوذره (Nanoparticle) با ساختار مکعبی است که از لیپیدها تشکیل میشود. در آزمایشگاه، قطرههای چشمی از سلولهای شبکیه در برابر فشار مرتبط با از دست دادن بینایی محافظت کردند و مهمتر از همه، در مدل حیوانی به هدف یعنی شبکیه رسیدند.
به گزارش سهندخبر به نقل از خبرفوری،
دانشمندان قطره چشمی جدیدی ابداع کردهاند که میتواند ترکیبات محافظ را تا شبکیه منتقل کند و راه را برای یک روش کمتهاجمی و بدون نیاز به تزریق برای مدیریت بیماریهای از بین برنده بینایی مانند تباهی لکه زرد وابسته به سن (AMD) هموار کند.
محققان مؤسسه فناوری سلطنتی ملبورن (RMIT) به همراه دانشمندان مرکز تحقیقات چشم استرالیا (CERA)، از یک فرمول نانوحامل برای رساندن لوتئین که رنگدانهی لکه زرد است که در سبزیجات برگدار و تخممرغ یافت میشود، به پشت چشم، هدفی که معمولا فقط از طریق تزریق قابل دسترسی است، استفاده کردند. در موشها، این فرمولاسیون به بافت شبکیه رسید و ماهها در دمای اتاق پایدار ماند که آن را به عنوان یک درمان پیشگیرانه آسانتر که میتواند نیاز به تزریق را جبران کند، معرفی کرد.
به نقل از نیواطلس، این گروه یک سیستم تحویل نانوفناوری موسوم به «کوبوزوم» (Cubosome) را توسعه داد، سپس آن را با لوتئین پر کرد. کوبوزوم یک نوع نانوذره (Nanoparticle) با ساختار مکعبی است که از لیپیدها تشکیل میشود. در آزمایشگاه، قطرههای چشمی از سلولهای شبکیه در برابر فشار مرتبط با از دست دادن بینایی محافظت کردند و مهمتر از همه، در مدل حیوانی به هدف یعنی شبکیه رسیدند.


