وحدت داخلی؛ کلید عزت بیرونی
پزشکیان: بدون وحدت داخلی، عزت خارجی ممکن نیست
«جمهور مسعود پزشکیان در جریان سفر به خوزستان با رئیس جمهور بر لزوم وحدت و گفت‌وگوی ملی، گفت که کشور باید از درون و از خود ما آغاز شود، اصلاح شود. او با هشدار نسبت به سوء استفاده از دشمنان از شکافهای داخلی، افزود: «هیچ نجاتی از خارج نمی‌آید، این خیال است.» پزشکیان با انتقاد از فضای پرتنش سیاسی، بررسی کرد که توسعه و پیشرفت نیازمند احترام متقابل، مشارکت همگانی و تکیه بر تخصص است، نه دعوا و انحصارطلبی.
وحدت داخلی؛ کلید عزت بیرونی
· پزشکیان در خوزستان: اول خودمان را اصلاح کنیم، بعد از دنیا را
در جریان سفر استانی به خوزستان، دکتر مسعود پزشکیان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، با حضور در جمع فعالان سیاسی و فرهنگی این استان، به ضرورت «اصلاح درونی» به‌عنوان شرط مقدم بر اصلاح ساختاری و بین‌المللی سخن گفت. او با زبانی بی‌پرده و انسانی، خطاب به نخبگان محلی کرد که اگر اهل گفت‌وگو و همافزایی نباشیم، نمی‌توانم مدعی حل مسائل کشور باشیم. چه برسد به اینکه بخواهیم جهان را تغییر دهد.
· خوزستان؛ نقطه جوش آزمون گفت‌وگو و هم‌گرایی
جلسه‌ای که با حضور فرهنگیان و سیاسیون استان خوزستان برگزار می‌شود، نمادی از چالش دیرینه در فضای عمومی کشور بود: «شنیده نشدن متقابل» و «اولویت تنها برای جمعی». پزشکیان با لحن انتقادی، اما مطمئنه گفت: «وقتی شما اجازه نمی‌دهید یک جلسه مدیریت شود، چگونه توقع دارید مملکت را مدیریت کنید؟»
او این آشفتگی را نه فقط محصول اختلافات سیاسی، بلکه در نوعی از «خودمحوری ساختاری» دانست که هر فرد یا جریان، خود را محق می‌داند و دیگری را نالایق یا حتی ضدانقلاب می‌خواند.
· نسخه اصلاحی از درون، نه توهم نجات از بیرون
در بخشی از سخنانش، رئیس‌جمهور به توهم تاریخی برخی جریان‌ها مبنی بر «نجات از خارج» تاخت و آن را «خیالی خام» خواند. او یادآور شد که «کسانی که می‌خواهد ما را نابود کنند، منتظرند ما با هم دعوا کنیم» و با احتیاط هشدار داد که در شرایط فعلی، دشمنان ایران طمع کرده‌اند و از شکافهای داخلی بهره‌برداری می‌کنند.
· نه ترک، نه عرب، نه فارس؛ ایران، خانه مشترک
پزشکیان از تمام اقوام ایرانی مانند ترک، عرب، لر، بلوچ، بختیاری و قشقایی یاد کرد و به خطر جدی تفرقه افکنی‌های قومی اشاره کرد. سخنان او در این بخش، جنبه های کاملاً انسانی و ملی گرایانه داشت: «ما یک ملت هستیم. اگر همدیگر را حذف کنیم، دیگر چیزی از ایران باقی نمی‌ماند.»
· نخبگان به جای نردبان های جناحی
در بخش دیگری از سخنانش، با طرح یک پرسش تلخ، نگاهی دقیق به «بی‌اعتنایی به تخصص» در تصمیم‌سازی‌ها: «آیا وقتی مریض می‌شوید، دنبال پزشک حزب اللهی می‌گردید؟» او با این جمله، نقدی غیرمستقیم اما به سیاست‌زدگی ساختاری در گزینش مدیران وارد کرد و گفت: کشور را باید با عقلانیت، تخصص و مشارکت جمعی اداره کرد، نه با انحصارگرایی.
· توسعه، بدون وفاق؟ ممکن نیست
دکتر پزشکیان کرد که توسعه خوزستان و کل کشور، بدون وفاق ملی و نهادینه‌شدن «شنیدن صدای مخالف» ممکن نیست. او با نقل قولی از دکتر علی شریعتی، خواستار عبور از «دعواهای فرسایشی» شد و گفت: «برنامه‌ریزی، اختلاف نمی‌فهمد. باید همه را در تصمیم سازی مشارکت داد.»
· خوزستان، گنج خوابیده
در پایان سخنانش، رئیس‌جمهور اشاره‌ای دوباره به مناطق خوزستانی بی‌بدیل استان داشت؛ استانی که باوجود نعمت‌های فراوان، سال‌هاست با محرومیت، عوارض و مشکلات تحلیلی است. او داد داد که با نگاه عدالت‌محور و مردمی، همه اختیاراتی را که در توان دولت باشند، برای توسعه این استان به کار خواهند گرفت. مشروط برای اینکه «همه با هم» برای ساختن آینده‌ای بهتر همکاری کنند.
پیام مرکزی پزشکیان در این سخنرانی، مفهومی فراتر از مسائل خوزستان را هدف گرفته است. او وحدت ملی را نه یک شعار سیاسی، بلکه پیشنیازی برای بقا و عزت ایران در شرایط جهانی پرآشوب امروز می‌داند. این نکته که در بطن خود نقدی ریشه‌ای به ساختارهای جزیره‌ای و ناکارآمد مدیریتی کشور می‌کند، می‌تواند سرآغاز تحول در شیوه حکمرانی باشد. به شرط آن‌که اراده‌های واقعی برای «شنیدن و سهیم کردن دیگران» وجود داشته باشد.
